sector pesqueiro
ARTES DE PESCA > Enmalle
Definición
Son aquelas artes constituídas por pezas de rede ensambladas formando aparellos rectangulares que pescan mediante trampas ou enredos das capturas ao intentar cruzalas. Colócanse en posición vertical, grazas a unha correa superior de flotadores e ao lastre que levan na súa parte inferior. Segundo a forma de pescar podemos distinguir entre:
- Redes abertas ou fixas: aquelas que se fixan ao fondo ou a certa distancia del mediante áncoras ou lastres. Poden estar formados por unha soa capa, como volantas, betas e rascos, ou tres, como miños e trasmallos.
- Redes de deriva: péscanse co barco, sendo o movemento do barco o que fai posible a rede de enmalle. Este sería o caso do xeito, usado para sardiñas e anchoas.
Preparación e aprovisionamento : a colocación da plataforma é fundamental para o seu posterior lanzamento. Para deixalo ben preparado hai que acaricialo, separando ben as correas, deixando a corda de cortiza por un lado e a corda de chumbo por outro. Deste xeito o aparello sairá correctamente, sen enredar. Despois colócase a popa, nos caixóns preparados para tal fin. Tamén é necesario abastecerse de xeo, que se almacena nos frigoríficos da cuberta ou na bodega.
Navegación ao caladoiro : O barco diríxese á zona de pesca. Dado que a plataforma non se lanza nunha única zona, esta operación alterna co lanzamento.
Lanzamento do aparello : As plataformas branquiais lánzanse dende a popa. Primeiro atárase a baliza, con bandeira e boia, ata o final do aparello e quítase, despois o pano do aparello sae pouco a pouco, axudado polo movemento do barco. As bandeiras que marcan o inicio e o final dun mesmo aparello son sempre da mesma cor, para saber onde comeza e onde remata, no caso de que se lanzaran varias na mesma zona.
Virada do aparello : Na maioría dos barcos faise a babor. O tractor está montado cara este lado, ben na proa ou máis cara ao centro e acciona desde a cuberta ou desde a ponte, dependendo das dimensións da embarcación. Primeiro localízase a boia, cóllese co gancho do barco e pásase a corda polo tambor do transportista, xeralmente con varias voltas para evitar que o aparello se solte ou esvare. O transportista parte a velocidade lenta e unha vez pasada a liña, a rede comeza a subir a bordo. Para facilitar o tiro, tamén se adoita utilizar un “carro de rede”, que consiste nun pequeno rolo metálico situado entre dúas barras, que fai de guía para o aparello.
Desenredar, adelgazar e colocar a rede : as capturas máis grandes ou delicadas desentrañan en canto chegan a bordo. A arte pásase á popa e alí desenredanse o resto das capturas. Os tripulantes de popa, ademais de desenredar as capturas, van adelgazando (limpando) a arte e dándolle palmaditas (separando as correas). A correa, nalgúns buques, é mecánica mediante unha máquina de estiba de cinta ou rede.
Preparación, clasificación e estiba das capturas : As capturas son evisceradas, se é o caso, colocadas en caixas e cubertas con xeo. As caixas están estibadas ben na cuberta ou na bodega, que debe ter cubos para evitar que se movan.